Zonder einde geen begin

Hier was ik eerder, hier kom ik terug. Een tijd van komen. Een tijd van gaan. Een tijd van nog eens komen kijken hoe dit ook alweer voelde. En merken dat dat niet geheel onprettig was. En bedenken dat we dat misschien toch wel hebben gemist. Het is als met de winter. Altijd weer klagen dat hij deze keer toch echt wel te lang duurt. En doen alsof we vrezen -- even toch echt wel -- dat de lente deze keer uitblijft. Tot november of zo. Maar we weten wel beter. Cirkels. Overal cirkels. Alles komt terug. Ook ik, hier. Hopelijk passeert uw weg hier ook nog een keer.