Sloom motion

Drie luie lijven hadden zich rond de tafel geparkeerd. In de schaduw van bomen terwijl de zon hard scheen. Een Heilig Gebod had het hen onmogelijk gemaakt binnen te blijven. Als er Zon is zult Gij Buiten Gaan en daarvan Genieten. Er werd niet veel gesproken. Kwam er toch een gesprek op gang dan liep het vaak nergens heen. Soms wat slappe lach. Boeken en kranten lagen voor hen uitgestald op het tafeltje.

Ondertussen keken ze wat. Naar de zatte zwerver die iets onverstaanbaars brulde. Naar de troep Hollandse dames die meer lawaai maakten dan nodig. Naar de al te magere dame die hoestte alsof ze dat morgen niet meer zou doen. Naar het schattige oudere echtpaar met de verschillende maar bijelkaarpassende strooien hoedjes. Naar het witblonde kind dat met zichzelf speelde in de fontein. Nogmaals naar de hoestende dame en naar haar dochter die blikken van verstandhouding uitwisselde met haar vader. Naar de andere vader die meewarig naar zijn dochter keek toen die een halve euro in het petje van de straatmuzikant gooide. Naar de zon die tussen het bladerendek door zijn weg zocht naar het tafeltje en daar af en toe in slaagde. Naar de duif die rakelings passeerde en door de bomen wegvloog.

Zo keken ze de uren weg. Toen de tijd gekomen was betaalden ze de rekening en gingen elk hun weg.