donderdag, september 02, 2004

Opera


Ik was gehaast en wou nog snel langs de bakker om de hoek. Hij was bezig de deur achter zich te sluiten met de ene hand en stond met zijn fiets in de andere hand midden op de stoep. Jeans, afgedragen T-shirt en sportschoenen, passend bij een slome twintiger. Zo eentje die nog fuck you zegt tegen alles en iedereen, tot nu toe meer over meisjes had gepraat dan iets met ze gedaan en sliep in een kamer vol posters van Metallica. Zo zag hij eruit.

Toen ik op zijn hoogte kwam, ik liep nu bijna, deed hij zijn mond open. Ik minderde vaart. Uit 's mans keelgat klonk een uiterst warme basstem. Zomaar in het midden van de stad, tussen stinkende auto's, lawaai en beton, klonk ineens een prachtig stukje aria.

Ik was fout wat de meisjes betreft, bedacht ik, en versnelde mijn pas.